Denuncia do equilibrio (1986) é o primeiro poemario de Xela Arias. Nel, domina o protagonismo do fondo fronte a unha certa despreocupación pola forma, cunha linguaxe poética moi persoal.

Arbitrariedade na sintaxe, escaso uso de signos de puntuación e aparente descolocación das maiúsculas. Todo, ao servizo da beleza a través da creación máis singular que caracteriza á autora.